Tamis at Pait Nitong Pag-ibig (Sariling Likha)

Sa’yong pagdating, puso’y hinango

Tinulungang makabangon

Sa kalungkutang kinasadlakan

At sa puso’y inihandog yaring kagalakan

Yaring kaligayaha’y ‘di hiniling

Ngunit natamo sa’yong piling

Halik mong kay tamis,

Sa kasinungalingan pala’y bihis!

Panandalian lang pala yaring kaligayahan

Kay bilis nawala, hindi ko inasahan

Sa katotohanan, isip ay nalantad

Yaring pag-ibig pala’y huwad

Kasabay nang ‘yong pagbitaw,

Sa akin ang lumayo’y ikaw

Puso’y iniwang wasak

Puno ng dusa’t umiiyak

Mahihigpit mong mga yakap,

Patuloy kong hinahanap-hanap

Palad mong kay init

Kinalilimutang pilit

Sa matamis mong halik,

Patuloy na nasasabik

Sa gunita’y ‘di mawaglit,

Iwinawaksing pilit

Pangarap nating sa pag-abot ay kay lapit.

Kasawiang-palad lamang ang sinapit

Patuloy na naaalala

‘Pagkat sayo’y nangungulila

Yaring pag-ibig sa kape’y maihahalintulad

Pait ay matitikman kung sinawing-palad

Mararanasan naman’y tamis

Kung pag-ibig ay ubod linis

Balagtisismo o Modernismo? (Sariling Likha)

 

Sa pag-usbong nitong Panulaang Filipino,

Modernismo’t Balagtisismo’y nasangkot rito

Dalawang kategoryang nagbabanggaan,

Pilit ibig magtagal sa dulo ng hangganan

Pagtatagisa’y ‘di maiwasan

Kapwa nais wakasan

Yaring paglalaban,

‘Pagkat kapwa may kaugnayan 

 

Itong Balagtisismo’y pagtulang palabas

Taglay na salawikain ang lakas

Katunggali ng Modernismo kung ituring,

Manatili sa dulo ang tanging hiling

Ito namang Modernismo’y pagtulang paloob

Mga bugtong ang dito’y lumulukob

Katunggali kung titingnan

Wala namang dapat paglabanan

Yaring Balagtisismo’y

Tila sa Modernismo

Nakikipagtagisan kung aling panig

Ang dapat na magwagi’t madinig

Marami ang naguguluhan,

Pagbabago sa dating kinagisnan

Umiiral noo’y Balagtisismo

Ngunit ngayo’y Modernismo

Balagtisismo o Modernismo?

Ano ang dapat na piliin mo?

Ang pagpili ba’y talagang nararapat?

O pagsasama ng dalawang kategorya na’y sapat?

Pagbabago’y walang wakas

Kung kaya dito’y dapat maging bukas

Upang pangarap na pag-unlad,

Sa hinaharap ay matupad

Itong Panulaang Filipino, sa kley maihahalintulad

Sa tao’y nakasalalay yaring pag-unlad

Malikhaing isipan ang s’yang humuhubog

Ngunit ‘pag sa gunita’y nalimot, t’yak ang paglubog

Tila ba isang alaalang dapat matandaan

Upang makatagal sa dulo ng hangganan

At kung hindi’y masalimuot na paglimot

Ang sa hantungan nito’y babalot

Panulaang Filipino’y pahalagaha’t alagaan

‘Pagkat atin itong ari-arian

Sa damdamin ay sumasalamin

At sa ganda nitong kulturang angkin

Ang Pabidang si Bubay Bubuyog (Sariling Likha)

             Si Bubay Bubuyog ay nag-aaral sa Animalia Elementary School. Siya ay nasa Ikatlong baitang na at kabilang sa Section Insekto. Hindi masasabing siya ay matalino ngunit hindi rin naman bobo. May dalawa rin siyang matalik na kaibigan. Sina Nila Langaw at Mae Lamok. Masyadong pabida si Bubay Bubuyog. Kaya naman maraming naiinis sa kanya.

            Isang araw, nagkaklase ang kanilang guro na si Ginoong Don Tutubi tungkol sa mga produktong nagmula sa mg karne ng hayop at ipinaliwanag niya ang ilan sa mga batas ng tao tungkol sa mga karne na dapat lamang katayin.

            “Makukulong ang isang taong mahuhuling pumatay o nagkatay ng aso o pusa. Isa iyan sa mga batas ng tao.” Sabi ni Ginoong Don Tutubi. Samantala, sa bandang likod naman ay nagtatalo ang magkakaibigang sina Bubay Bubuyog, Nila Langaw at Mae Lamok. 

“Nila, ‘di ba paborito mo ang hotdog?” Sabi ni Mae Lamok.

“Oo. Bakit?” Tugon naman ni Nila Langaw.

“Alam mo ba kung saan gawa ang hotdog?” Tanong naman ni Mae Lamok.

“Sa dog. Kaya nga hotdog eh!” Bigla namang sabat ni Bubay Bubuyog.

“Hindi kaya! Gawa ‘yon sa mga karne ng hayop na sinasabi ni Sir!” Sagot naman ni Nila

Langaw.

“Hindi nga! Tama ang sinasabi ko! Gusto mo itanong pa natin kay Sir?” Sabi ulit ni

Bubay Bubuyog.

“Mabuti pa nga at nang hindi na kayo nagtatalong dalawa!” Sabi na lamang ni Mae

Lamok.

Bigla na lamang nagtaas ng kamay si Bubay Bubuyog at nagtanong kay Ginoong Don Tutubi:

“Sir, ang hotdog po ay gawa sa aso. Hindi po ba?” Nagtawanan ang lahat ng mga kaklase ni Bubay dahil sa kanyang itinanong. Sinaway naman ni Ginoong Don Tutubi ang mga mag-aaral na nagkakagulo at tawang-tawa dahil sa tinanong ni Bubay.

“E, sir. Bakit po ang mga hotdog vendors, hindi nakukulong?” Takang pagtatanong ni Bubay Bubuyog.

“Ano?” Taka at gulat namang tugon ni Ginoong Don Tutubi sa ikalawang tanong ni Bubay Bubuyog.

“E, kasi po dib a kapag nagkatay ng dog, magiging hotdog na ‘yon?” Lalo pang nagtawanan ang mga kaklase ni Bubay Bubuyog dahil sa kaniyang mga tanong.

“Hindi, Bubay. Ang hotdog ay gawa sa karne ng baboy o baka.” Natatawa namang tugon ni Ginoong Don Tutubi sa kanyang mag-aaral na si Bubay Bubuyog.

            Mula noon, ay hindi na muli pang nagmarunong si Bubay Bubuyog. At ang lahat lamang ng kanyang nalalaman ang kanyang sinasabi at isinasagot sa mga tanong ng kanyang mga kaklase. At nakasundo na rin niya ang iba pa niyang mga kaklase na noo’y naiinis sa kanya.

Aral:

            H’wag masyadong magmarunong dahil hindi naman lahat ng bagay ay alam natin.